Europese en Nederlandse levensmiddelen-regelgeving

De zuivel sector

Inleiding

Als lidstaat van de Europese Unie is Nederland gebonden aan de regelgeving van de EU. Deze regelgeving is te onderscheiden in twee hoofdcategorieën: richtlijnen en verordeningen.

Een richtlijn is gericht tot de lidstaten van de EU en is niet rechtstreeks van toepassing in Nederland. Richtlijnen moeten in de Nederlandse wet- en regelgeving worden geïmplementeerd voordat ze van kracht worden. Soms wordt in de ‘Nederlandse vertaling’ van een richtlijn direct verwezen naar de tekst van de richtlijn.

Een verordening van de EU heeft directe werking voor de Nederlandse situatie. Zij mogen dan ook niet worden omgezet in Nederlandse wetgeving. Wel moet Nederland als lidstaat van de EU het handelen in strijd met een verordening strafbaar stellen.

Een groot deel van de wettelijke eisen voor zuivelproducten is vastgelegd in Europese regelgeving. Daarnaast zijn er nog wettelijke eisen die specifiek voor de Nederlandse markt gelden. Deze zijn opgenomen in regelgeving op basis van de Warenwet en de Wet dieren.

Warenwet

Op basis van de Warenwet is enerzijds Europese regelgeving geïmplementeerd in Nederland. Anderzijds bevatten besluiten en regelingen op basis van de Warenwet specifieke eisen die alleen voor de Nederlandse markt gelden. Het belangrijkste Warenwetbesluit voor de zuivel is het Warenwetbesluit Zuivel.

Vindplaats regelgeving

Nederlandse regelgeving: via wetten.overheid.nl
Europese regelgeving: via https://eur-lex.europa.eu/homepage.html

Let op: Regelgeving wordt regelmatig aangepast. Zorg dat u de meest recente versie raadpleegt.

Voor meer informatie over specifieke onderwerpen, zie:

> Hygiëne
> Etikettering en claims
> Zuivelproducten
> Smeerbare vetproducten
> Zuigelingenvoeding
> Oorsprongsbenamingen en specificiteitscertificering
> Additieven, aroma’s en enzymen
> Contaminanten en residuen van pesticiden en diergeneesmiddelen